Rozwód obcokrajowców w Polsce jest zagadnieniem, które interesuje coraz więcej osób. Wynika to z faktu, iż nad Wisłą mieszka wielu ludzi, którzy przyjechali tutaj w poszukiwaniu lepszego życia. Czy takie osoby mogą rozwieść się w Polsce?
Rozwód obcokrajowców – kiedy nie jest możliwy?
Zgodnie z prawem istnieje jeden przypadek, który wyklucza możliwość uzyskania rozwodu w Polsce przez obcokrajowców. Mianowicie chodzi tutaj o brak miejsca zamieszkania bądź miejsca zwykłego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W myśl art. 25 Kodeksu cywilnego (KC) miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Jak widać, nie ma ono nic wspólnego z konkretnym adresem, czy też miejscem zameldowania. Co ważne, na miejsce zamieszkania składają się dwa elementy – faktyczne przebywanie w danym miejscu oraz przebywanie w danym miejscu z zamiarem stałego pobytu. Niezwykle istotną kwestią jest również to, że można mieć tylko jedno miejsce zamieszkania (art. 28 KC).
Z kolei zgodnie z ustawą z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach jako pobyt stały należy rozumieć uprawnienie do pobytu na terytorium Polski przez czas nieokreślony udzielane obywatelowi państwa trzeciego. Zatem osoba nie może mieć obywatelstwa któregoś z państw Unii Europejskiej, Norwegii, Islandii, Lichtensteinu lub Szwajcarii. Takiego zezwolenia można również udzielić bezpaństwowcowi na jego wniosek. Zezwolenia na pobyt stały udziela wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, a w przypadku postępowania odwoławczego Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców. Ma ono formę decyzji administracyjnej. Jest ono wydawane bezterminowo.
Rozwód obcokrajowców, którzy mieszkają albo mieszkali w Polsce
Właściwość sądu w sprawach o rozwód została wskazana w Kodeksie postępowania cywilnego (KPC). Mianowicie zgodnie z art. 41 KPC powództwo ze stosunku małżeństwa wytacza się wyłącznie przed sąd, w którego okręgu małżonkowie mieli ostatnie miejsce zamieszkania, jeżeli choć jedno z nich w okręgu tym jeszcze ma miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu. Z braku takiej podstawy wyłącznie właściwy jest sąd miejsca zamieszkania strony pozwanej, a jeżeli i tej podstawy nie ma – sąd miejsca zamieszkania powoda.
Natomiast jeżeli pozwany ma miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu albo siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej, sprawy rozpoznawane w procesie należą do jurysdykcji krajowej (art. 1103 KPC). Ponadto sprawy małżeńskie rozpoznają sądy krajowe również w następujących sytuacjach:
- oboje małżonkowie mieli ostatnie miejsce zamieszkania lub ostatnie miejsce zwykłego pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli jedno z nich nadal ma miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej;
- małżonek będący powodem ma co najmniej od roku bezpośrednio przed wszczęciem postępowania miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej;
- małżonek będący powodem jest obywatelem polskim i ma co najmniej od sześciu miesięcy bezpośrednio przed wszczęciem postępowania miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej;
- oboje małżonkowie są obywatelami polskimi (art. 11031 KPC).
Jak zatem widać, takich przypadków jest naprawdę dużo.
Rozwód obcokrajowców w Polsce przebiega według tej samej procedury co w przypadku obywateli Rzeczypospolitej Polskiej. Warto jednak mieć świadomość, że postępowanie sądowe jest skomplikowane, przez co warto rozważyć skorzystanie z pomocy adwokata lub radcy prawnego.